4.02.2011 okolice Cailleah, Kaledonia

Podczas standardowego patrolu jednego z kaledońskich przedmieść William Wallace wraz z kompanami dostrzegł nieprzyjacielski oddział Nomadów plądrujących były skład amunicji. Trzech najlepszych strzelców zajęło stanowiska ogniowe w budynku naprzeciw magazynu podczas gdy dowódca wraz z bandą głodnych krwi szkockich górali postanowili okrążyć nieprzyjaciela z flanki. Nomadzi, gdy zorientowali się że ich miejsce szabrów zostało nakryte, podbiegli szybko do okien i z oczami przy celownikach wyczekiwali odpowiedniego momentu do rozpoczęcia konfrontacji. Wtem, jeden z nich nie wytrzymał ciśnienia oddając niekontrolowaną serię w kierunku zamaskowanych członków patrolu. Pociski odbiły się od zabudowań, na co kalenończycy odpowiedzieli ogniem. W tym samym czasie szkoccy wojownicy, osłaniając swój marsz granatami dymnymi, zbliżali się coraz bardziej do magazynu, aby własnoręcznie rozprawić się z przemytnikami. Nagle, zupełnie niespodziewanie, na tyły kaledońskich strzelców zdesantował się nieprzyjacielski strzelec, zuchwale eliminując większość załogi. Gdy padł ostatni strzał, a krzyki bohatersko ginących kaledonczyków ucichły, krew szkockich wojowników momentalnie zawrzała. Z okrzykami w głosie ruszyli w stronę wroga eliminując przy tym 2 strzelców by ostatecznie polec chwalebną śmiercią.. William Wallace przeżył starcie, niestety zdając sobie sprawę z przeważającej siły wroga postanowił uzupełnić skład o świeżą krew i dopiero wtedy, ostatecznie zająć się kwestią szabrowników w sektorze Kaledonii.

przyswajamy kolejną porcję zasad i walczymy dalej, za wolność, za Kaledonię!

Ostatnio edytowany przez Artois (2011-02-13 20:02:45)

17.02.2011  Montesa, PanOceania

Porywisty wiatr i burzowa zawierucha dawały się we znaki nawet twardym, Szkockim Góralom przyzwyczajonym doskonale do paskudnej pogody. Raz za razem, gradowe kule odbijały się od pancerza śmigłowca patrolowego Ariadny, uniemożliwiąjąc sprawne manewrowanie maszyną. W dodatku nieprzyjaciel wiedziony słupem dymu z gorejącego silnika szykował już odpowiednie powitanie dla zdradzonych przez aurę kaledońskich komandosów. W takich to właśnie warunkach, pamiętnego 17 lutego, oddział sił specjalnych Kaledonii lądował awaryjnie na terenie należącym do wrogiej PanOceanii. Posiłki były w drodze, niestety z pomiędzy ruin opuszczonego miasta dobiegały już dźwięki silników pojazdów należących do nieprzyjaciela. Zebrawszy sprzęt, grupa strzelecka majora Wulvera ustanowiła punkt ogniowy na dachu jednego z budynków podczas gdy, dzierżący dwuręczne miecze, Highlanderzy wraz z Walleace'm schowali się w niewielkim magazynie tuż obok ogromnego krateru. Atmosferę oczekiwania przerwał nagły wybuch transportera PanO, którego kierowca pożegnał się z życiem nieopatrznie wjezdżając na minę. Wydawało się że katastrofy nikt nie przeżył, jednakże ku zaskoczeniu kaledonczyków z pojazdu wydostał się ciężko uzbrojony rycerz który, po uprzednim otrzepaniu się z kurzu i zdjęciu z ramienia fragmentu czyjejś nogi, zniknął między zabudowaniami. Trzeba przyznać że postać ta wzbudziła lekkie zaniepokojenie w szeregach ochotników, niemniej widzący całą sytuację Górale zaczęli się zakładać się między sobą, kto pierwszy rozmaże go na swoim ostrzu. Jeden przez drugiego wojownicy, omamieni szałem bitewnym, ruszyli w stronę mrocznego rycerza osłaniając sobie drogę granatami dymnymi. Szybko też wyjaśniło się, do kogo należał zniszczony pojazd zwiadowczy - ni z tąd ni z owąd za plecami kaledończyków zaczęli pojawiać się komandosi, skaczący ze znajdującego się w przestworzach statku powietrznego. Na szczęście czujność elity strzeleckiej Ariadny skutecznie pokrzyżowała ich plany na święta, rozpruwając im ciała seriami z ckm'ów. Gdy irytująca kwestia skoczów została pomyślnie rozwiązana, w centralnej cześci sektora doszło epickiego pojedynku mrocznego rycerza z trzema, spragnionymi krwi Góralami. Wojownik PanO dzielnie się bronił lecz grad morderczych ciosów był nie do zatrzymania. Sądząc po tym co z niego zostało może lepiej by dla niego było żeby jednak zginął w wybuchu transportera... Widząc zaistniałą sytuację, żołnierze PanOceanii przystąpili do szturmu pozycji zajmowanych przez szkotów fundując im cudowną wycieczkę do krainy wiecznych łowów. W odpowiedzi kaledońscy strzelcy zdołali upolować dowódcę patrolu, a całości rzezi dopełniła seria z karabinu majora Wulvera skierowana w stronę zuchwałego mordercy szkockich bohaterów.

Tak... dzień skończył się tak jak się rozpoczął - porządną rozwałką!

Ostatnio edytowany przez Artois (2011-02-23 18:35:30)

R-E-W-E-L-A-C-J-A!

"z dwurakiem na spitfire", czyli prawdziwa historia highlandera: http://pl.wikipedia.org/wiki/Jack_Churchill