Z miasta Aldeigborg na północnym wybrzeżu Norski wypłynęła flota.


Jeden z okrętów przebił się przez linie obrony i dotarł na brzeg Albionu.


Nurgle Warriors of Chaos

cdn.

Ostatnio edytowany przez Xyxel (2014-01-07 10:39:53)

Jeśli można, to wstępnie ja (arcypotentat-wszechmistrz spacz-inżynier SamboR) na czele kontyngentu klanu Skryre. Innymi słowy - Skaveni.

edycja info w pierwszym poście

Oczywiście dołączam do imprezy ale jeszcze nie wiem jaką armią

@Omadanie jaka armia/rasa będzie się bronić przed nami - najeźdźcami jeśli to nie tajemnica?
@Artoisie zagrasz inną armią niż Bretonnią?? Zrozumiałeś, że nie można oprzeć się potędze Chaosu i trzeba do niego dołączyć?

Heh już widzę, jak twoje demony szarpią na kawałki swoimi magicznymi atakami mów oddział z wardem na 2+

@Xyxel: dociekliwość godna akolity Tzeentcha Ale odpowiem:  Orcs and Goblins / Dark Elves / Monsters

Dark Elves nastukają nas magią, potem wpadną goblińscy fanatycy, a na końcu to co zostanie stratują giganty czy inne monstra. Szykujcie się!

Dark elfy. Fajnie przerzuty Ld na terror strach i panikę na każdej mojej jednostce ^^

Ostatnio edytowany przez Pitrex (2014-01-10 16:42:59)

hahaha i tak wszyscy jesteście tylko marionetkami w wielkim planie Tzeentcha

Zgłaszają się również i moje wampiry.

Niestety ten weekend jestem w Warszawie na DMW.

SKLEP BOLTER

A i żeby formalności stał się za dość...

Wydarzenie to ma status SPONSOROWANEGO TURNIEJU BEZ NAGRÓD.
Każda osoba grająca musi dokonać zakupu towaru za minimum 10zl w dniu turnieju (liczy się kwota po zniżce).
Uczestnikom przysługuje zniżka do 15% na produkty GW (szczegóły przyznawania nagród na stronie sklepu BOLTER ).

Pawian z leśnymi elfami też wpadnie

Ciało posiadam i widmem nie jestem Zgłaszam Leśne Elfy

Ostatnio edytowany przez Pawian (2014-01-16 23:41:21)

No tak, jak w końcu ustalam że moge to zamykasz liste
Trudno, pojawie się z jaszczurkami, najwyżej posiedzą w plecaku.

Nie, ale chyba to było już chyba oczywiste i nikt nie robił sobie nadziei, jakby nawet chciał

zaburzasz balans

Chodzi o to, że jest 4 z orderów i 4 z destruction
Jak weźmiesz imperium trza by jeszcze kogoś z destruction wziąć, by był balans, a jak chcesz pakuj tyle armat ile ci zasady pozwalają, nie wiem ile masz M ale wątpię byś mógł szybko się z tym poruszać.

- Wizja była zachmurzona ale to czego pragniesz znajduje się na wyspie.
Kapłan rzucił Wybrańcowi fetysz utkany z resztek wnętrzności trolla i czaszki elfa.
- Trzymaj! To zaprowadzi Cię do celu. Obyś wiernie służył naszemu Panu.
Nie ujawniając swych prawdziwych zamiarów, wojownik odwrócił się i odszedł.

(7 tygodni później)

Norab Tsur przewodził oddziałom niosącym zarazę i śmierć, które wysiadały na brzegu wyspy.
Watachy wypuszczonych z klatek ogarów pognała w las nasycić wygłodzone trzewia oraz żądzę mordu.
Tuż za nimi pognali konni zwiadowcy aby znaleźć trasę dla ciężkich pojazdów, pierwsze ofiary, wrogów.
Zmutowane wielorękie Ogry, otoczone chmurami trupich much, rozładowywały z statku ciężkie rydwany.



W tej krainie nie znajdę zapewne miejsca na tyle zaludnionego, żeby zasłużyć na ostateczną nagrodę Pana.
Ale może znajdę ten artefakt, który pozwoli mi uwolnić się od nieukończonej udręki i zapaść w błogą nicość?
Zaznać prawdziwiej i ostatecznej śmierci. Poza mocami Pana, który już nieraz przywracał mnie do służby.
Oby wizja kapłana okazała się prawdziwa, a artefakt na tyle potężny by to uczynić...

Jeszcze mamy czas przecież. Moi skrybowie już tworzą wielkopomne dzieło

Nowi gracze:

Avatarofhope - Empire

egzoghul - Skaven

Będziemy grać w wielkiej dyscyplinie więc się szykujcie i bez marudzenia, że tura się dłuży. pozdrawiam

Szary Prorok Sqwikkit cisnął brązową słuchawką DalekoPiszcza o kamienną podłogę swej komnaty.
"Głupcy-imbecyle!" - zaniósł się śmiechem - "Szent, do mnie!" - Skaven zaczął niecierpliwie uderzać palcami o brzeg stołu, na którym walały się rozmaite retorty i ułamki spaczenia. W drugiej ręce trzymał niewielki rubin, który nosił na rzemieniu wokół szyi.
Po krótkiej chwili do pomieszczenia wmaszerował ciężko opancerzony Czarny Szczur.
"Uniżenie słucham, o najpotężniejszy ze wszechpotentatów." - ze zgrzytem płyt pancerza skaveński wojownik skłonił się przed magiem.
"Zbieraj-zwołuj moją gwardię, ruszamy na północ." - nakazał Prorok.
Szent, nadal gnąc się w pokłonach, wycofał się z sali. Doskonale wiedział, kiedy nie należy drażnić Sqwikkita.

Dwa tygodnie wcześniej, Skavenblight.

Przed Radą Trzynastu stał wysoki mężczyzna. W miejscach, gdzie jego ciało wystawało spod masy ciemnoszarych szmat widniały spiralne, lekko jarzące się, tatuaże. On sam wspierał się na niemiłosiernie powykręcanej, dębowej lasce. Skaveńska Rada w szumie dyskusji właśnie decydowała co zrobić z wieściami, które przyniósł człowieczek. Jasnym było, że w swej nieustannej drodze do przyrzeczonej im supremacji, Skaveni nie mogli pozostawić tak potężnego przedmiotu, jak Harfa Zniszczenia w rękach pomniejszych ras. Kritislik, pan nad wszystkim Szarymi Prorokami tylko lekko skinął na przybysza. Ułamek sekundy później ciało posłańca leżało bezgłowe na ziemi, a czarna posoka spływała po posadzce.

... zawsze jest lepiej zabić posłańca.

Tydzień wcześniej, komnaty Spacz-Inżyniera T'ezzli

Zielony piorun przeciął powietrze w wyłożonej spiżem komnacie. Rudy Skaven poskoczył, na wpół z przestrachu, na pół z ekscytacji.

"Tak-tak! Wreszcie działa!"

W centrum komnaty, w drewnianych łożach leniwie obracała się drewniana obręcz, połączona kablami ze sporych rozmiarów, kawałkiem spaczenia. Minerał lekko świecił się zielonkawym blaskiem. Po chwili z głośnym "puff!" implodował, pozostawiając po sobie zapach ozonu i osmalając wszystko wokoło.

Rudzielec spuścił ogon i z chorobliwym błyskiem w oku zaczął poganiać lekko oszołomionych niewolników. Kilku rozsypało się w proch, ale to przecież niewielkie straty.

Chwila obecna, tunele gdzieś pod Morzem Szponów.

Grupa przygarbionych szczurów, odzianych w poobdzierane płaszcze stała przy rozstajach i pokrzykiwała na siebie.

"Idioci-pacany! Mówiłem, że na stoczterdziestympiątym rozgałęzieniu trzeba iść w lewo! To droga do Kisleva, a nie na Albion! Teraz musimy zawrócić i nadłożyć ostatnie trzysta stóp drogi." - "Wcale nie, jeśli tu skręcimy w lewo, na następnym w prawo, powinniśmy dotrzeć do nor klanu Wallonnen, a od nich już prosta droga na Albion." - "Głupiś Jenkitt".
Tu do rozmowy wtrącił się Sqwikkit, przysłuchujący się jej od dłuższej chwili. - "Czy jest jakiś problem?" - "Skądże, o wielki-najwspanialszy." - rzucił szybko jeden ze Skavenów. - "Dobrze. A więc ruszamy ... w prawo."

"Jeszcze nie dotarłem na tę przeklętą-zafajdaną wyspę, a już sabotują moje poczynania" - ciemne myśli kłębiły się w czaszce Szarego Proroka - "Dlaczego znów muszę pracować z najgorszymi z najgłupszych? O losie. Niech no tylko dostanę tę harfę we własne łapy, a te tchórze z Rady zobaczą kto powinnien zasiadać w ich gronie! Tępak Kritislik popamięta-nauczy się, żeby nie pomiatać wszechwładnym Sqwikkitem-Arcyprorokiem!"

Gdzieś w tyle kolumny Skaveńskich wojsk T'ezzla poganiał niewolników, którzy nieśli ze sobą drewniane i metalowe elementy. Część z nich już dawno została zgubiona, lecz podekscytowany Spacz-Inżynier tego nie zauważał. W głowie miał tylko jedno - pomagać Sqwikkitowi, aż ten zdobędzie Harfę, a następnie wykorzystać Rynsztokowców, aby zajęli się Prorokiem. On w tym czasie zgarnie artefakt, łupy i wszystkie pochwały. To takie proste.

Szent, wsparty na wyszczerbionej halabardzie spoglądał na plecy rudego Skavena. Doskonale znał swoje zadanie. W razie, gdyby wysłannik klanu Skryre próbował czegoś ... niewygodnego, należy go skrócić o głowę. W głębi jego futrzastej duszy liczył na to, że Sqwikkitowi również powinie się noga, a on, Szent Elfobójca, będzie mógł założyć własny klan na tej zaplutej wyspie.

Ostatnio edytowany przez SamboR (2014-01-21 17:07:26)

Wyprawa po zgubę.

    Gdzieś w głębi Starego Świata, między Bretonnią, a Imperium, rozciągała się wielka puszcza, zwaną Athel Loren. Lud strzegący i zamieszkujący tą knieje
zwany Asrai, rzadko kiedy interesował się sprawami na zewnątrz, ale tym razem było zupełnie inaczej.
    Eorlea stała na pokładzie statku, wpatrywała się w morskie fale i rozmyślała nad przebiegiem spraw. Dobrze wiedziała, że nie ma prawa kwestionować decyzji podjętych na Zgromadzeniu Wspólnot, ale cały czas dręczyły ją dwa pytania: „Czemu akurat ja” i „Po cholerę nam ta przeklęta Harfa”. Dobrze rozumiała, że Asrai są, w większym lub mniejszym stopniu powiązane z sprawami innych elfich ras, ale jak większość jej leśnych pobratymców mało to ją interesowało. „Cóż, przodków się nie wybiera” - pomyślała.
    Była młodą, jak na elfa, Służką Ariel. Całkiem nie dawno zakończyła nauki jako Wieszczka, gdy dostała  tak odpowiedzialne zadanie. Wszystko za sprawą informacji jakie dotarły do serca puszczy. Plotki głosiły, że wiele ekspedycji poszukiwawczych wyruszyło do Albionu, w celu odnalezienia potężnego artefaktu, pochodzącego z czasów przed Wielkim Kataklizmem. Na
Zgromadzeniu podjęto decyzję, że ten artefakt, a mianowicie Harfa Zagłady nie może wpaść w niepowołane ręce, gdyż może zburzyć już i tak naruszony ład w Świecie, co koniec końców naruszy spokój Athel Loren.
- „Eorleo, twym zadaniem będzie poprowadzić ekipę poszukiwawczą do celu i zapewnienia jej magicznej ochrony. Dodatkowo musisz nakłonić Leśne Duchy zamieszkujące lasy Albionu do współpracy, ich pomoc może się okazać bezcenna w bezpośrednim starciu, na które jesteście narażeni Naszymi sprzymierzeńcami mogą  okazać się mieszkańcy wysokich szczytów Albionu, a mianowicie Wielkie Orły. W skład załogi wchodzą najlepsi tropiciele i łucznicy, którzy zajmą się poszukiwaniem Harfy, oraz ich dowódca Doran z Sosnowego Zagajnika. Powodzenia. I pamiętaj o wadze tego zadania”.
    Bardzo dobrze pamiętała i właśnie dlatego była nie zadowolona z obecnego obrotu spraw. W myślach powtarzała sobie: „Może to tylko legenda?”
Niestety, nie wiedziała, że już wkrótce przekona się na własnej skórze jak duże jest ziarno prawdy w legendach.

Wiesz Omadanie. Pomysł na flufa miałem już dawno, jednak przelać myśli na papier nie jest tak łatwo. Co więcej, gdybym robił to tylko po to, aby mój generał dawał moim morale, to bym wrzucił byle co, a fajnie jest utrzymać klimat, a aby zrobić taki fluf potrzeba czasu

Z dziennika Chracańskiego księcia Uilleama:

Seafarer 40 Burze 367 rok panowanie Finubara
…Jest to pierwszy dzień od czasu bitwy w Sylvani kiedy mogę wrócić do prowadzenia dziennika. Dzięki sprytowi maga udało nam się zdobyć przewagę w bitwie. Wykorzystał artefakty do stworzenia magicznych kukieł sterowanych przez żywą istotę. Sam niestety poległ, gdy po stracie swojego artefaktu ruszył osłaniać resztę przed nadciągającym złem. W bitwie byliśmy skazani na porażkę od początku. Kamień chował w sobie demona, który wydostał się i zaczął siać spustoszenie. Zrobiłem to co należało – wykorzystałem zamieszanie i zebrałem naszych żołnierzy po czym uciekliśmy z pola walki. Był to długi bieg przez lasy. Nie marnowaliśmy czasu na to co nie było niezbędne. Naszym celem było jak najszybsze dostanie się do naszego statku zanim wytropi nas jakakolwiek pogoń. Po powrocie do ojczyzny poznałem straszną nowinę. Mój ojciec zaginął podczas bitwy z mrocznymi elfami i najprawdopodobniej nie przeżył. Jedyne co mi pozostało to przyjąć tytuł księcia po nim, jednak tego dnia zaprzysięgłem też zemstę, na każdym mrocznym elfie jakiego spotkam, za wszelką cenę…

Seafarer 50 Burze 367 rok panowanie Finubara
…Ostatnio poznałem Aradryana. Jest to młody utalentowany adept sztuk wysokich. Był uczniem mojego stryja, a po ich wspólnej wyprawie zaoferował mi swoją pomoc. Stryj był razem z moim ojcem podczas walk, jako iż był świetnym magiem, zaś niezwykle dobrze działał w sferze Aqshy potrafił zmienić bieg nawet najbardziej beznadziejnej potyczki. Razem przeszukaliśmy jego komnaty i znaleźliśmy wzmianki o Albionie i Harfie zniszczenia. W notatkach było zawarte wystarczająco informacji, aby zacząć się martwić, jednak za mało, by móc podjąć jakieś działania. Ustaliliśmy, że trzeba poszukać informacji w bibliotece pałacowej w stolicy. Jest tam wiele woluminów, część jeszcze z zamierzchłych czasów kiedy nie było podziałów między elfami…

Seafarer 64 Burze 367 rok panowanie Finubara
…Trochę to zajęło, ale wreszcie udało nam się uzyskać dostęp do biblioteki. Aradryan właśnie szuka ksiąg, które traktują o harfie zniszczenia, ale jeszcze wiele ksiąg przed nami…

Seafarer 73 Burze 367 rok panowanie Finubara
…Po ciężkich dniach poszukiwań mamy informacje nam potrzebne. Napawają one przerażeniem, oraz są na tyle cenne, że nie zapiszę ich tutaj na wszelki wypadek, jakby dziennik dostał się w niepowołane ręce. Znamy lokację harfy. Niestety mapy Albionu na których jest to miejsce oznaczone są nie do końca czytelne, a mapa jest raczej niedokładna, więc w zasadzie dalej jesteśmy z tego punktu ślepi, jednak niebezpieczeństwo jest realne i trzeba wysłać wojsko po nią. Szykujemy się do audiencji w pałacu z prośbą o zgodę na wyprawę i udzielenie wsparcia…

Seafarer 75 Burze 367 rok panowanie Finubara
…Nic z tego nasze odkrycia zostały uznane za nadinterpretację mitów, a zagrożenie za niemożliwe. Zostało stwierdzone, że nie ma jednostek które można by wysłać w pogoni za wiatrem gdy istnieją realne zagrożenia. Dostałem też rozkazy, by chronić wybrzeża na mojej prowincji i by zapomnieć o moich głupotach. Czy śmierć mojej rodziny spowodowana była pogonią za mitem?

Seafarer 13 Mróz 368 rok panowanie Finubara
…Zgodnie z rozkazami pilnowałem wybrzeża. Dzisiaj wrócił statek, który doniósł, że jedna czarna arka wypłynęła samotnie i zmierza w stronę starego świata. Może to tylko przypadek, ale nie mam zamiaru stracić możliwości pomszczenia mojego ojca i stryja. Kapitan straży poradzi sobie sam przy obronie wybrzeża, już mu zostawiłem list z potrzebnymi informacjami. Zebrałem małą grupkę najbardziej zaufanych ludzi. Większość to ci żołnierze, których wyprowadziłem z Sylvani i są mi bardzo oddani. Wypływamy o zmierzchu najszybszym statkiem jaki aktualnie jest w dokach. Wiatr jest na razie po naszej myśli, oby tak zostało…

Seafarer 40 Mróz 368 rok panowanie Finubara
…Już widać brzegi Albionu. Wszyscy są podenerwowani oraz szykują się na wszystko. Wczoraj Aradryan ostrzegł mnie iż mroczne wiatry wydobywają się z Albionu. Po czym oddał, iż mroczny pan rozkoszy zdaje się mieć potężne sługi już na miejscu. Myśl ta napawa mnie lękiem, jednak nie. Nie po to, to wszystko przybyłem, by teraz zawracać. Ofiara mojego ojca nie pójdzie na marne, MÓJ MIECZ WKRÓTCE ZASMAKUJE KRWI, nazywam się Uilleam i pędzę w blasku zachodzącego słońca po zwycięstwo…

Wzburzone Morze Szponów od kilku dni starało się pogrążyć w swoich odmętach dzielny imperialny frachtowiec, uparcie opierający się pogrążonym w szaleństwie bałwanom.
Grigory von Strielnikov spędzał ostatnie dni podróży w swej kajucie zajmując myśli studiowaniem zapomnianych map i rękopisów. Jeszcze kilka dni temu on i jego kompania patrolowali bezludne obszary północnego Ostlandu wyszukując matecznikach lokalnych lasów panoszące się pomioty mrocznych bóstw. Dziś bezradnie czekają aż imperialna łajba dopłynie szczęśliwie do celu na końcu świata. Przewracając kolejną kartę zniszczonej księgi Grigory w myślach odtwarzał wydarzenia ostatnich dni, które wplotły jego i kompanię
w machinę niezależnych od niego zdarzeń. Żołnierski los nie raz płatał mu tego typu figle, ale nigdy nie kazał kompanii przemierzyć morza w poszukiwaniu mrzonki.
Nie minęło wiele czasu od momentu powrotu kompanii do Salkalten, gdy otrzymał rozkazy wyruszenia do Albionu. Jeden z nadwornych magów jaśnie elektora miał wizję! Wizję i to nie byle jaką! Prychnął z bezsilności.
Całe to zamieszanie z powodu szalonego wymysłu równie szalonego alchemika! Grigory zamknął opasłe tomiszcze księgi z głuchym klapnięciem. Wspomnienie alchemicznego czarodzieja bełkoczącego gorączkowo opis swojego widziadła rozbawił go, gdyż  po raz kolejny zdał sobie sprawę, że płynie na drugi koniec znanego mu świata z powodu snu.
Z rozmyślań wyrwało go pukanie do kajuty.
- Panie - usłyszał głos pokładowego majtka - ziemia na horyzoncie.

Salkalten - kilka dni wcześniej.
I zobaczyłem! Ujrzałem stwórcę! Sigmar siedzący na szczerozłotym tronie. A wokół niego niezliczone zastępy - dzieci, kobiet i starców! Śpiewali! Ale jakże rzewna i smutna była to pieśń! Muzyka ich gardeł łechtała me ucho, opowiadając historię o bogach, chaosie, wojnie
i o harfie. Tak! Wiedzcie dzieci, że jest siła na tym świecie zdolna zażegnać raz na zawsze zagrożenie z północnych pustkowi! W Albionie została ukryta przed światem! Tam szukać jej musimy! - obchodzący salę czarodziej rzucał się jak szalony w konwulsji swej opowieści. Podniecony do granic rozsądku próbował w wielkim słowotoku przytoczyć na raz wszystkie fakty, jakie pospisywał z wizji jaka go nawiedziła. Wokoło porozrzucał karty, mapy i zwoje wyszperane z zamkowego archiwum. Wszystkie fakty i mity pospisywane w podręcznym notatniku atakowały z ust maga towarzyszące mu audytorium.
Grigory przyglądał się całemu spektaklowi z niemałym rozbawieniem. Sądził, że podobnie jak pozostali zgromadzeni nie warto dawać wiary cyrkowi odstawionemu przez wydzierającego się w niebogłosy starca. Jego wzrok skrzyżował się ze wzorkiem elektora von Ruukova. Zrozumiał już, że bardzo się mylił.

Pitrex napisał:

Zaczynamy o 10 co nie?

Tak

@Victor: w porządku, rozumiem.

Wieczorem wrzucę info dla wszystkich co i jak

Dobra Panowie jutro zaczniemy o 10:15. Info i cele na miejscu. Będzie się działo!

Bardzo mi się podobało - zarówno pod względem organizacyjnym, jak i gameplay'u - chętnie przybędę następnym razem.

To ja dziękuje Panowie za mile spędzony czas w sielskiej atmosferze. Na dniach będzie reszta fluffy, która rzuci nieco światła na następne wydarzenia. Dzięki

Katapulty bardzo fajnie zrobione. Na szczęście dla atakujących chyba trzy same się roztrzaskały podczas strzelania (orc technology).

Myślę że Omadan nie będzie miał nic przeciwko a nawet dopuściłby nie do końca pomalowaną armię więc śmiało szykuj się na drugą część kampanii!

Oj tam widac na zdjęciach, że i "nie do końca pomalowane" armie brały udział.
Oczywiście najlepiej jak armiepomalowane są. Chociaż pierwsze szeregi.
Do następnego eventu czasu trochę jest - do pędzli!

Katapulty były naprawdę przepiękne i bardzo chciałem tu podziękować cavalierdejeux'owi i sklepowi Bolter za przygotowanie ich w profesjonalny sposób do bitwy. Na pewno będą wykorzystywane w następnej odsłonie eventu a także późniejszych bitkach

@Buyback - będzie możliwość dołączenia w następnej części. Jaka to będzie armia?

omadan napisał:

@Buyback - będzie możliwość dołączenia w następnej części. Jaka to będzie armia?

Spójrz na mój avatar...

Podbijam pytanie niczym kowal końskie kopyto

To jak jest możliwość dołączenia na następną część kampanii to też bym się na to chętnie pisał.

Armia najchętniej łud elfy, ale mogę przyjść też karyplami (-;