998.M41 Planeta Cscada w systemie Hive Nautus
Na Cascadi, jak co roku odbywają się Derby Pogranicza, jest to nielegalna impreza, przynajmniej w mniemaniu Imperium, podczas której najemnicy z całego wszechświata, dosiadając swych potężnych maszyn, walczą o chwałę i popularność.
Oto krótka relacja z zeszłorocznych derbów.

Bereghost za pomocą wielkiego klucza, starał się wyprostować blachę, która wygięła się i zablokowała gąsienice jego Chimery. Szybkimi, zamaszystymi ciosami usunął usterkę i czym prędzej wskoczył przez właz do pojazdu. Jego ukochana maszyna nie ujechała nawet pięciu metrów, gdy zza jednego z budynków nadleciał pocisk artyleryjski i z impetem wbił się wieżę Chimery. Potężna eksplozja targnęła powietrzem, a setki odłamków poszatkowały okolicę. Maszyna umarła, zabierając ze sobą całą załogę. Nieopodal, inny dzielny kierowca walczył o życie. Senior Gormyk zasiadający za sterami Predatora, wykonywał karkołomne uniki, starając się zajechać z boku Rhinosa, z którym właśnie walczył. Rhino był bardzo mocny, jego właściciel Koniunktor, zamontował na nim dodatkowe blachy pancerne i potężne działo demoliszer. Gormyk w końcu zajął odpowiednią pozycję, a jego celowniczy obrócił wieżę i wypalił z autokanona. Rhino mógł strzelać tylko przed siebie, jednak grube blachy na burtach pojazdu skutecznie spełniały swoje zadanie, dając kierowcy czas na obrócenie pojazdu. Gormyk widząc, że jego salwa nie odniosła żadnego rezultatu, wcisnął gaz, a jego maszyna wyrwała do przodu, chowając się za róg pobliskiego bunkra. Koniunktor stracił przeciwnika z pola widzenia, jeszcze przez chwilę obracał się powoli w miejscu, jednak po jakimś czasie zdecydował się zmienić pozycję. Ruszył na północ, gdzie widać było rozbłyski eksplozji. Nagle pojazd podskoczył w miejscu, przeraźliwy huk ogłuszył załogę Rhinosa, Koniunktor otrząsnął się w końcu i szybko wyjrzał przez wizjer kierowcy, jednocześnie wcisnął dżojstik kierunku maksymalnie w lewo, chcąc obrócić maszynę, jednak ta nie słuchała jego rozkazu. Silnik wył niemiłosiernie, słychać było jazgot metalu trącego o metal, ale Rhino stał w miejscu. Koniunktor wydał rozkaz opuszczenia pojazdu, sam też szybko zabrał swoją torbę z bronią i apteczką, po czym wyskoczył na zewnątrz. Okazało się, że wjechali na minę przeciwpancerną, która rozerwała jedną z gąsienic. Koniunktor, wraz z trzema pozostałymi członkami załogi, załadowali wyrzutnie rakiet i w napięciu oczekiwali na pojawienie się przeciwników.
Tym czasem, Senior Gormyk był już prawie kilometr dalej, ostrzeliwał właśnie dymiący kadłub Falcona, upolowanego wspólnie z Karnagiem, kierowcą Lemana. Falcon lewitował w powietrzu, jego kadłubem wstrząsały eksplozje, które niczym przedśmiertne konwulsje, oznajmiały rychłą śmierć i zagładę. Radość zwycięzców była krótka i trwała tylko do momentu pojawienia się czarnego Dreadnoughta. Przerażająca maszyna z dzikim, metalicznym okrzykiem rzuciła się na Predatora, potężnym ciosem szponiastej, mechanicznej dłoni wyrwała wieżę czołgu z jej gniazda. W powstały w ten sposób otwór, Dreadnought wsadził lufę działa plazmowego i wypalił. Karnag czym prędzej obrócił Lemana w kierunku opętanej maszyny kroczącej i wydał rozkaz załodze, by nie przestawali strzelać, dopóki przeciwnik będzie stał na nogach. Dwa ciężkie boltery i działo laserowe ożywiły się, plując śmiertelnymi pociskami w chaotycznego stwora. Zmutowany pancerz czarnego monstrum, zdawał się być niewrażliwy na grad kul, jednak jeden z promieni lasera, skutecznie wyrżnął szramę w jego nodze. Dreadnought skoczył do przodu koślawym truchtem, w mgnieniu oka dobiegając do Lemana. Chwycił lufę wielkiego działa i skruszył ją na setki plastalowych kawałków. W tym czasie, załoga czołgu w pośpiechu opuszczała pojazd. Ludzie rozbiegli się dookoła, a Karnag trzymając na ramieniu wyrzutnię pocisków, zajął pozycję za swoim Lemanem, który był właśnie rozrywany na części. Człowiek stanął naprzeciwko szalonej, czarnej maszyny, przez chwilę pojedynkowali się wzrokiem, by sprawdzić kto jest odważniejszy, a kto z podkulonym ogonem czmychnie między zrujnowane budynki.
Wszystkiemu przyglądał się Barto Rufio, który nie zdążył na czas pomóc Karnagowi, a teraz jeszcze wysiadło działo w jego Sentinelu. Rufio wciskał spust raz za razem, jednak bez rezultatu, rozpiął więc pasy i wychylił się na zewnątrz pojazdu, rąbnął pięścią w magazynek działa raz i drugi. Wrócił do kabiny, wycelował ponownie i nacisnął przycisk, nic się nie stało, nacisnął go znowu i w tym momencie Dreadnought równocześnie z Karnagiem odpalili swoje pociski. Rufio patrzył jak Karnag tonie w morzu plazmy, a jego rakieta nieszkodliwie pęka na pancerzu czarnego potwora. Gwardzista postanowił nie zwlekać, wykonał w tył zwrot i pognał w kierunku bazy, bez działającej broni, stał się łakomym kąskiem dla przeciwników i wolał nie ryzykować. Nie dane mu jednak było dotrzeć bezpiecznie do celu. Kilkaset metrów dalej, rozpędzony Wartruck Kiegobossa rozjechał nieszczęśnika, grzebiąc go w wąskim kokpicie ulubionego Sentinela. Kiegoboss, szalony zielonoskóry, nie zatrzymywał swojej ciężarówy, nie wiedział jak. Maszyna pędziła przez miasto klekocząc luźnymi blachami, wielka kula na łańcuchu, przymocowanym do wysięgnika, dyndała radośnie dookoła. Kilku chopaków na pace, z wielką radością posyłało w różnych kierunkach pociski z wyrzutni. Kiegoboss zobaczył nieopodal kolejny cel, ryknął radośnie i wcisnął pedał gazu, zmuszając silnik do nieprzyjemnego dla uszu skowytu. Sze’us w porę zauważył pędzącą, czerwoną maszynę Orków. Obrócił Hammerheda przodem do nadciągającego przeciwnika i posłał mu kilka rakiet na spotkanie. W brew logice, z tumanów kurzu i ognia wyłonił się nietknięty Wartruck, pędzący z tą samą prędkością. Sze’us wycelował swoim wielkim działem prosto w kabinę orkowozu i wypalił. Kula energii rozsadziła Wartrucka na topiące się w powietrzu kawałki, chmura czarnego dymu zasnuła okolicę, a zadowolony z siebie Sze,us skierował swój pojazd w prawo i już miał odlecieć, gdy usłyszał przeraźliwy wrzask operatora wierzy. Sze’us zerknął na jeden z holoekranów, na którym widać było dużego Orka, krojącego powerclawem pancerz Hammerheda na kawałki. Kiegoboss był wściekły, jego wściekłości dorównywała tylko siła, z jaką roztrzaskiwał pojazd ryboludzi. W końcu wdarł się do środka, zabił po drodze wszystkich z załogi, by ostatecznie wejść do pustego kokpitu pilota. Hammerhead należał teraz do Kiegobossa.
Kilka godzin później, na placu boju pozostały tylko dwa pojazdy, sklinczowane w śmiertelnym uścisku. Oba kolosy walczyły o zwycięstwo w derbach, oba należały do tej samej frakcji najemników, jednak w drodze eliminacji, w końcu stanęły naprzeciw siebie. Verokron, nie tracił czasu na walkę dystansową, jego działo laserowe zostało uszkodzone w czasie poprzedniej walki, a mutacja działała zbyt wolno, by można było skutecznie użyć go do pokonania Kazaha, który też nie przejawiał skłonności do walki strzeleckiej. Oba Defilery zaszarżowały, rąbnęły kadłubami o siebie, tłukąc chaotycznie mechanicznymi kończynami. Kazach miał widoczną przewagę, posiadał dodatkowe chwytne ramię, którym skutecznie blokował ciosy przeciwnika, jednak Verokron, w przeciwieństwie do wroga, całkowicie zakuty był w pancerz, co dawało mu większą ochronę. Walka gigantów mino, iż dramatyczna, nie wyglądała zbyt widowiskowo. Publiczność zebrana przed monitorami, nie była zbytnio zafascynowana nieudolnymi zapasami obu opętanych maszyn kroczących. Komentatorzy z całych sił starali się dodać widowisku energii, jednak to nie pomagało, coraz częściej skandowano „Babra! Babra!”. W końcu nie było wyjścia i organizatorzy musieli użyć ulubionej przez widzów Babry. Była to wielka wyrzutnia rakiet, która ogniem artyleryjskim bombardowała pole bitwy, zmuszając walczących do nieustannego ruchu. Oba Defilery, zaalarmowane wyciem syren, odskoczyły od siebie, a w miejscu gdzie przed chwilą stały, wylądował stukilowy pocisk. Ognisty grzyb eksplozji rozdzielił walczących, dając im czas na schowanie się, jednak oba Defilery ani myślały o ucieczce, wiedziały jednak, że aby wygrać, będą musiały znowu pójść do zwarcia. Pierwszy zareagował Kazah, runął na przeciwnika jak lawina, zasypując go gradem ciosów. Verokron tym razem nie potrafił się oprzeć sile przeciwnika i mimo gwałtownych zrywów, coraz częściej otrzymywał skuteczne ciosy. Kazah zauważył lukę w obronie wroga, sięgnął swoim dodatkowym ramieniem i potężnymi szczypcami chwycił Verokrona za podbrzusze. Ścisnął mocno i szarpnął do góry, podrywając kadłub przeciwnika na kilka metrów w powietrze. Następnie zamaszystym sierpem jednej ze swych nóg, podciął Verokrona, który wylądował na plecach machając kończynami w powietrzu jak bezradna biedronka. Kazah oparł się o burtę szamoczącego się przeciwnika, unieruchamiając go w ten sposób, a swoim wielkim szczypcem, wyrywał jego nogi jedna po drugiej. Publiczność wyła z zachwytu i gdy ostatnia kończyna Verokrona poszybowała w powietrze, ludzie wstali z miejsc, nagradzając zwycięzcę owacjami i aplauzem.
Tak oto w zeszłym roku zakończyły się Derby Pogranicza, które wygrał Defiler Kazah z drużyny Wyzwolicieli.
****************************************************************************************

Witam wszystkich serdecznie i mam zaszczyt zaprosić Was na kolejne Derby pogranicza. Jak zwykle do zawodów może przystąpić każdy, więc nie czekajcie, już dziś wyślijcie swoje zgłoszenie, może to akurat Was wybierze los i staniecie się sławni w całej galaktyce. Jak się dowiedzieliście przed chwilą, zeszłoroczne derby wygrał przesławny, niepokonany Kazah, który w tej edycji, jak zwykle wystąpi w szeregach Wyzwolicieli. Nie pozwólcie mu, bez końca dzierżyć berło zwycięstwa i chwały, stańcie do walki i przekonajcie świat o swojej odwadze i potędze.
Liga Pogranicza zaprasza serdecznie.

Derby Pogranicza, odbędą się w sklepie „Bolter” w dniu 01.10.2011 o godzinie 10.00
Uczestniczyć w nich może każdy, kto przyniesie oryginalny model pojazdu pancernego do gry Warhammer 40000. Do zabawy nie dopuszczamy jedynie nekrońskich Monolitów i zabawek latających takich jak Valkyria.
Uczestnicy poza pojazdem, który przyniosą, mogą, ale nie muszą przynieść dowolną figurkę piechoty ze slotu TROOPS wyposażoną w ciężką broń, lub broni do walki w ręcz z pojazdami (powerclaw, powerfist, meltabomb itd.) Jednostki te, będą mogły nadal walczyć po tym, jak ich pojazd wyleci w powietrze, oraz będą mogły prowadzić ogień z pojazdów, które mają stanowiska ogniowe.
Uczestnicy mają obowiązek zrobienia rozpisek swoim pojazdom, uwzględniających wszelkie dane na temat uzbrojenia maszyn. Pojazdy mogą być uzbrojone jedynie w broń i ekwipunek dostępny dla danej nacji, jednocześnie, nie wymaga się od uczestników posiadania kodeksów armii. Wszelkie dane na temat pojazdów, będziemy mieli pod ręką.
Uczestnicy, zostaną podzieleni losowo na dwie grupy, stanowiące oddzielne armie. Rozgrywka toczyć się będzie na zasadach 5ed, dodatkowo na stole pojawi się kilka niespodzianek, które urozmaicą nieco grę.
Teraz kilka zasad rozgrywki:
W pierwszej turze, ogień zaporowy i artyleryjski jest niedozwolony.
Pojazdy z danej grupy, nie są traktowane jak alianci, więc nie mogą się dzielić profitami wynikającymi z zasad specjalnych i umiejętności.
Pierwsza bitwa trwa do momentu, gdy na stole pozostanie pięć sprawnych pojazdów.
Aby wyeliminować chowanie się po kontach, każdy z pojazdów, który nie poruszy się przez dwie tury, zostanie zbombardowany przez wyrzutnię Babra S-10 AP-2 duży placek.
W drugiej bitwie wezmą udział pojazdy, które przetrwały pierwsze starcie, oraz losowa maszyna z tych pokonanych. Każdy dostanie trzy kości naprawy, którymi na 3+ przed bitwą, może naprawić uszkodzenie pojazdu, jeśli jakieś są. Wojownicy zostaną losowo rozdzieleni na dwie grupy i będą toczyć walkę do momentu, aż na polu bitwy zostanie tylko trzech zawodników.
Trzecia bitwa toczyć się będzie pomiędzy trzema ocalałymi, którzy tym razem, będą walczyć jako jedna grupa, a najemnikami z Ligi, których pięciu wybierzemy z pośród przegranych w pierwszej bitwie. Finałowi wojownicy otrzymają ponownie trzy kości naprawy, którymi na 3+ będą mogli usuwać uszkodzenia pojazdów przed bitwą. Najemnicy z Ligi otrzymają losowe maszyny, a ich zadaniem, będzie zniszczenie któregoś z finalistów. Bitwę zaczynają finaliści. Bitwa kończy się w momencie, gdy jeden z finalistów zostanie doszczętnie zniszczony.
Ostatnia bitwa, finał derbów odbędzie się pomiędzy dwoma wojownikami, którzy przetrwają trzecią bitwę. Obaj dostaną po trzy kości naprawy i na 3+ będą mogli usunąć uszkodzenia ze swoich pojazdów. Jak się domyślacie, zwycięzca zostanie tylko jeden i to jemu przypadnie gloria i chwała na cały rok.

Kilka spraw technicznych:
Do bitwy nie dopuścimy modeli kompletnie nie pomalowanych, obowiązkowy jest, chociaż podkład, jednak najlepiej, jakby modele były wykończone.
Każdy powinien mieć ze sobą kości i miarkę.
W czasie bitwy, zarówno uczestników jak i kibiców obowiązuje przestrzeganie zasad kultury, porządku i dobrego wychowanie. Drących mordy i przeszkadzających w inny sposób, będę osobiście uciszał w japę i wypraszał z sali.

Ostatnia uwaga skierowana do tych, którzy nie mają pojazdów, a chcieliby wziąć udział w derbach. Posiadam trochę pojazdów, które mogę pożyczyć na czas bitwy, proszę więc zainteresowanych, o zgłoszenie się tu w temacie. Do dyspozycji mam około 15 pojazdów, które rozlosujemy między chętnych.

Czekam na pytania i ewentualne zgłoszenia, szykujcie swoje maszyny i do zobaczenia na arenie.

Ostatnio edytowany przez Raziel (2011-09-27 23:00:36)